Ik lees mijn kinderen voor uit de gebroeders Grimm en denk terug aan een bijzondere ontmoeting met een excentrieke Franse wijnmaker, Monsieur Gassier. Waarom? Hij leerde mij dat het moment van oogst, het wakker maken van de slapende schoonheid het moment suprême is van het wijnmaken.
Il était une fois un terroir beau et sauvage… (Er was eens een magische plek)…
Hier in de meest Zuidelijke Rhône, waar de frisse zilte afkoeling van de zee samen met de zon een perfect microklimaat voor de Zuid Franse druivenrassen creëerde. Het verhaal van deze wijn leest echt als een Frans sprookje. In korte tijd ervaar ik hier houden de mensen van het leven en genieten van het delen van wijn. Het moment van oogsten is de belangrijkste keuze die een wijnmaker moet maken, zo leerde ik van Michel Gassier de producent van dit fantastische wijndomein Château de Nages.
Ik neem jullie mee naar de zomer van 2013 toen ik met hem door zijn wijngaarden langs de oude wijnstokken met de druivenrassen Syrah, Grenache, Carignan, Mourvèdre en Cinsault liep. We lopen zwijgend door zijn wijngaarden, stilletjes te genieten van de omgeving en mijn gedachten dwalen af naar de oorsprong van mijn liefde voor wijn. Ik besef me ineens dat de beoordeling van wijn méér op basis van genieten moet gebeuren! Daarna vraag ik Monsieur Gassier: ”Wanneer beslis je deze slapende schoonheid wakker te maken? Monsieur Gassier vertelt mij uitgebreid over de fenolische rijpheid van de druiven en dat deze rijpheid van de pitten en schillen bepaalt wanneer er geoogst moet worden. En dit kun je het beste bepalen door te proeven en niet met allerlei technische snufjes. Voor deze “Nostre Païs wijn” is extra arbeid verricht in de wijngaard, niet alleen vanwege de oude wijnstokken, maar ook omdat alles biologisch wordt gedaan. Oftewel zonder gebruik te maken van de milieubelastende bestrijdingsmiddelen en met zo min mogelijk gebruik van Sulfiet. De rijpe, gezonde druiven van oude wijnstokken die hier groeien, hebben een van nature lage opbrengst, waardoor de concentratie van het fruit hoog is. Er is ook een adviseur bij betrokken en dat is Philippe Cambie, met bijnamen als ‘de Paus van Châteauneuf’ en ‘Monsieur Grenache’ weet ik niet zo goed wat ik hieraan nog moet toevoegen, dat mag je zelf in vullen… Behalve dat de vergelijking van deze wijn met een Châteauneuf-du-Pape inderdaad zeer terecht is.
De wijn wordt door hem met zorg opgevoed en maar een klein deel van de wijn rijpt op eikenhouten vaten en daarna ongefilterd gebotteld. En wat er dan ontstaat is inderdaad één groot feest! In mijn glas danst een volle rode wijn met geurige rijpe kersen en bessen en slechts een vleugje eikenhout. De smaak zet vol en krachtig in en houdt intens lang aan waarna de complexere aroma’s van kruiden en specerijen blijven hangen. Ik ben als god in Frankrijk,
à bientôt mon ami Michel, want voor je het weet is het weer tijd om Doornroosje wakker te maken !
Share On