Deze heerlijke warme nazomerse dag, 27 graden Celcius, in de Ribera begint bij Vizcarra Ramos. Hier worden we ontvangen door Juan Carlos Vizcarra Ramos met een waanzinnige verticale proeverij van zijn cultwijnen van 1998 tot 2011! De droom van menig wijnmaker is een echte cultwijn maken. Een wijn waarmee je direct de snobs, zoals ik, doet watertanden. Ja de Vega Sicilia is niet de enige cult wijn van Spanje, ook de wijn van Vizcarra is dat. Bodegas Vizcarra is gelegen in het plaatsje Burgos in de Spaanse regio Castilië en León. Al omstreeks 1980, lang voordat de Ribera del Duero een el dorado voor Spaanse investeerders werd, legde José Manuel Aguado, als één van de eerste pioniers hier, de eerste wijngaarden aan. In 1991 volgde zijn zoon Juan Carlos Vizcarra Ramos hem op en deze maakte in een tijdsbestek van iets meer dan twee decennia van zijn erfenis een klasse wijngoed. In 2007 vond een omvangrijke renovatie van het wijngoed plaats. Vooral de installatie van de gravitatiepersen, de vernieuwing van de vatenkelders en de aanschaf van de nieuwste edelstalen tanks zorgden voor een geweldige kwaliteitsverbetering. Heden ten dage behoort de Bodegas Vizcarra zonder enige twijfel tot de top in Ribera. Het wijngoed heeft 35 ha. beplante aanbouwgebieden, voor een deel beplant met oeroude Tinto Fino wijnstokken die in struikvorm onderhouden worden, en ook nog met Merlot en Garnacha.
Van hieruit vertrekken we naar La Horra waar Juan José Balbas een ‘single vineyard wine’ maakt, ook wel ‘Vinos de Pago’ genoemd. Naast een fantastische Crianza en Reserva, eindigen we met de Ritus welke 18 maanden houtrijping krijgt op Franse barriques. De Ritus wordt gemaakt van het fruit wat groeit op 940 meter hoogte! Niet alleen Tempranillo maar ook Merlot druiven zitten in deze blend, wat hem behoorlijk verleidelijk maakt, een sensueel rond mond gevoel wat ik tijdens deze wijnreis nog niet eerder heb geproefd. Het verbaasd mij niets dat deze bodega geselecteerd is door Wine & Spirit magazine als 1 van de top100 wijnhuizen ter wereld! Traditioneel werd hier vaak de Albillo voor gebruikt in de blend, een witte druif, maar deze traditie, vergelijk het met de Chianti, waar vroeger ook vaak deels witte wijn aan werd toegevoegd of de Hermitage uit de Franse Noord-Rhône. Waarom? Om de wijn te verzachten, de tannines kunnen nog weleens scherp en hard uit de hoek komen. Een vernieuwende zet van Balbas die duidelijk zijn vruchten heeft afgeworpen de laatste jaren. Tegelijkertijd de authenticiteit, de individualiteit kunnen bewaren van je wijn, een typiciteit die staande houdt in internationaal perspectief, wat een prestatie! Het wijnhuis ligt in La Horra, het centrum van de ‘golden diamond’ en je weet ‘Diamonds are a girls best friend’ zong Marilyn Monroe niet voor niets! Of Kanye West met golddigger 😉
Ik eindig de dag met een bezoek aan het historische Berdugo palace waar niemand minder dan Napoleon ooit logeerde toen hij door Spanje trok tijdens de Spaanse revolutie. Hier zwaait Martin Berdugo nu de scepter en wow dit is een unieke plek om te bezoeken. Het ademt de Spaanse geschiedenis uit en dat intrigeert mij enorm. Ik heb het geluk dat ik naast de vader van wijnmaker Martin aan tafel zit en met hulp van handen en voeten in mijn kleuter Spaans de geschiedenis van de familie in mij opneem… ‘a trip down memory lane’. Ik eet traditionele Spaanse gerechten zonder poespas en ik drink de ene na de ander fantastische wijn in een adembenemend mooi antieke setting.
We beginnen met een verfrissende Verdejo gemaakt in neighbouring Rueda en daarna een joyful Rosado. Hun Barrica en Crianza zijn lang op hout gelagerd. De Barrica ervaar ik vooral als elegant, Martin omschrijft haar als semi-crianza, en ik snap het helemaal verleidelijk als Marilyn ‘dressed in red’. De Crianza heeft een diepe ziel en een ‘bold structure’. Een meer masculine wijn die zich in de fles nog jarenlang verder ontwikkelt en verleidelijker wordt met zijn leeftijd net als de meeste mannen 😉 Ik blijf de Barrica bijschenken en niet voor niets wordt deze dame een ‘Party Animal’ genoemd!
Ondertussen blijft opa mij bijzondere verhalen vertellen, mijn interesse heeft hij. Het verhaal over de brand in de wijnkelder, waardoor alles opnieuw opgebouwd moest worden een aantal jaren geleden schokt mij, ze zijn herezen als ‘a phoenix from the ashes’! Martin vertelt mij ook dat zijn overgrootmoeder ooit goud verstopt heeft in Berduga Palace en dat hij als kind in het huis altijd zocht naar de geheime plek, maar deze nooit heeft gevonden. Er is ook een prachtige kapel in het huis en ik kan het niet laten om voordat ik weg ga stiekem te biechten. Ik kniel voor het altaar en herinner mij mijn dorst naar zaligheid. De eerste vraag die ik altijd krijg als ik vertel over mijn passie, mijn studie, mijn titel Weinakademiker is hoe ik in de wijn terecht ben gekomen. Ik zal het jullie vertellen…
In een ver verleden kwam ik geregeld in de kerk. Rooms katholiek opgevoed was ik er zelfs zeer trots op als misdienaar uitverkoren te zijn. Elke zondagmorgen liep ik in vol ornaat het altaar op met de priester. Samen met enkele andere kinderen branden we kaarsen, lazen we uit de bijbel en zwaaiden we met wierook. Echter dat vond ik niet het interessantste…O nee, dat was het moment van sacristie. Elke zondag verlangden we naar het moment van het delen van brood en het water dat in WIJN veranderde! De hosties werden meer dan rijkelijk in de wijn gedoopt door ons kinderen. En als je het geluk had als laatste aan de beurt te zijn (wat ik geregeld was, als kleinste onderdeurtje) zat er in de beker nog een heerlijk restje wijn. Vanzelfsprekend verspilde ik dat natuurlijk niet! In die tijd werd er gelukkig nog niet zo nauw gekeken naar alcohol en minderjarigen. Ik begreep direct: dit is een GODENDRANK!
Share On