The Blog

Gaat-ie even lekker, ook goedemorgen Leonie!

“Jij wandelende wijnfles… Jezus, wat was jij dronken gisteravond”, piept er een beschuldigend WhatsAppje van een kennis binnen. Ik draai mijn hoofd met moeite richting mijn telefoon en zie in dezelfde oogopslag dat ik de helft van mijn kleding nog aan heb. Mijn haarklip steekt akelig hard in mijn achterhoofd. Nadat ik het berichtje lees, kijk ik verschrikt naar links… Gelukkig, ik ben alleen!

Het gebeurt ons allemaal wel eens en hoe toevallig schalt er:

Ik ben helemaal, helemaal, helemaal, helemaal, helemaal, helemaal

Ik ben helemaal, helemaal, helemaal, helemaal, helemaal, helemaal

Helemaal naar de klote

Helemaal naar de klote

Helemaal naar de klote… van de Partysquad uit mijn alarmradio.

Oeps, ik voel me een victim of the night. Gesnapt, en het schaamrood staat me op de kaken. Daar gaat mijn reputatie… Het is vooral de toon van het berichtje waardoor ik me weer even zestien voel. Mijn hoofd bonkt en mijn mond voelt droog. Ik bedenk me dat ik al zo vaak onderdeel van vermaak ben geweest. Want niet zelden krijg ik een vragende blik als ik vertel wat ik doe… Je hebt WAT gestudeerd? Huh, Wijn? Is dat serieus een studie? En waar geef je les? Bij de AA?

HAHAHAHAHA

Ergens maakt me dat een beetje boos, want ik ben heel serieus met wijn bezig en zelfs één van de slechts twintig Weinakademikers in ons land. Daarnaast, als ik werk slik ik geen druppel wijn door. En als ik les geef – op welk niveau dan ook – doe ik dat met al mijn passie voor wijn. Maar het blijft vrij ongemakkelijk, zo’n start van een gesprek. Vooral tijdens een date. Vrijwel direct is er een vermoeden dat ik dan wel continu dronken of in elk geval aangeschoten zal zijn. Je begrijpt… Nu hebben de critici een keertje gelijk gekregen, damn! Wat bezielde me eigenlijk om wijn te gaan studeren? Hoe kwam het ooit zover? Terwijl ik me nog even omdraai denk ik terug aan de beginjaren…

Als jong meisje vond ik het machtig interessant. Dat mooie glas waar de donkerrode, soms zelfs auberginekleurige vloeistof soepel in de bedding danste. Uren kon ik er naar kijken, het liefst wilde ik er ook nog van proeven. Mijn ouders stonden het oogluikend toe en BAM, mijn liefde voor wijn was geboren.

Tijdens mijn eerste horecabaantje begon ik al wijnproeverijen af te lopen. Daarna dook ik hardcore in de studieboeken en volgde ik verschillende wijncursussen en belandde uiteindelijk in de schoolbanken van de prestigieuze wijnopleiding van Frank Smulders, de WSET Diploma Course. Om uiteindelijk, na een wijnstage in Zuid-Afrika, een aantal jaar later met de titel Weinakademiker van de Weinakademie Österreich af te studeren.

Tijdens deze overpeinzingen besluit ik mezelf naar de badkamer te begeven en een aspirientje te scoren. Ik neem me met trillende handen stellig voor dat het roer om moet! Minimaal twee dagen in de week alcoholvrij!

Terwijl mijn hoofd het kussen weer raakt en ik mijn ogen even sluit, zie ik het beeld van mijn ouders helder voor me. Hoofdschuddend zaten ze aan de keukentafel, nadat ik ze het nieuws over mijn studiekeuze verteld had. Achteraf gezien geven ze toe dat ze het een 50/50 kans gaven dat ik of alcoholist werd of serieus een carrière hiervan ging maken. Er zat tenslotte een flinke verslavingsgevoeligheid in de familie. Mijn ouders hielden dus hun hart vast. Maar ach, dat deden ze toch al vanaf mijn geboorte. Mijn vader vertelde me dat ik als kind geen angst kende en meer een jongetje leek dan een meisje. Zo zat ik continu in de hoogste boom. Hoe gekker, hoe beter…

Gelukkig voor mij heb ik een klein, engelachtig voorkomen wat me vaak uit de problemen houdt en heeft de stress slechts een aantal jaar van mijn ouders’ leven gekost.

Maar toeval bestaat niet en als ik voor mijn werk voor het wijntheater* tijdens een horecabeurs de dagen erna het programma bekijk, zie ik dat ik ingedeeld ben voor de workshops alcoholvrije wijn. Eerder zou ik dit voor mijn fiasco als vloeken in de kerk afgedaan hebben, maar nu ben ik wel nieuwsgierig. Ja, je leest het goed! Ik heb dus meerdere workshops over alcoholvrije wijn gegeven.

Alcoholvrije wijn is wijn waarvan de alcohol achteraf uit de wijn is verwijderd. Tijdens de normale vergisting van druiven wordt druivensuiker omgezet in alcohol met behulp van gisten. Tot voor kort werd voor alcoholvrije wijn de alcohol altijd achteraf uit de wijn gefilterd door osmose distillatie. Deze techniek trekt echter ook veel aroma en karakter uit de wijn, en zorgt ervoor dat de smaak wat gekookte aroma’s ontwikkelt, omdat dit op hoge temperatuur gebeurt.

De nieuwste techniek, zo legde eigenaar Wiljan Dorrepaal van het bedrijf La Source uit, is het verwijderen van alcohol door de wijn in etappes vacuüm te trekken. Dit gebeurt op lage temperatuur, wat de smaak en kwaliteit zeer ten goede komt. Een deel van de body verdwijnt nog wel, maar de wijn behoudt veel meer van zijn karakter en aroma. Bij de productie van alcoholvrije wijn is het dus wel super belangrijk dat er druivensoorten gebruikt worden die van zichzelf veel body en aroma hebben. Ik ben in elk geval overtuigd dat er eindelijk ook lekkere alcoholvrije wijn gemaakt wordt.

Nu ik al twee alcoholvrije dagen achter de rug heb, denk ik hard na over wat voor schokkends ik in godsnaam had gedaan die avond dat ik zo dronken was. Had ik soms mijn borsten laten zien? Nee. Gezoend met iemand? Nee. Volgens mij niet… Misschien ook wel. Op tafel gedanst? Of op de bar misschien? Nee toch? Ik kijk in mijn telefoon of er rare telefoonnummers of foto’s in staan. Gelukkig geen van beide.

Dan komt er weer een WhatsAppje binnen, waarin mijn vriendinnetje typt: ”Deed ik zaterdagnacht heel raar of was jij al naar huis?” Weer een piep. Ik durf niet te kijken, maar doe het toch en zie een foto van de ‘after’, waar zij wel was en ik niet. Ik voel me een engel, het had allemaal veel erger gekund 🙂

*Het wijntheater® is een combinatie van educatie en entertainment. Van educatieve shows over eten en drinken tot aan wijnbar met styling op festivals!